Τα πανηγύρια ήταν τρόπος διασκέδασης στα παλιά χρόνια. Ένα τέτοιο πανηγύρι ήταν και είναι το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (στις 29 Ιουνίου) που ξεχώριζε από τα άλλα.
Η παράδοση λέει πως στην αρχή υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι και δίπλα τους μία πηγή. Σ’ αυτήν την πηγή λέγεται πως κάθε χρόνο , παραμονή της γιορτής, κατέβαινε μία ελαφίνα και έπινε νερό. Κι αφού την άφηναν να ξεκουραστεί, οι χωριανοί την πιάνανε, τη σφάζανε και την κάνανε φαγητό που πρόσφεραν στους προσκυνητές την ημέρα της γιορτής. Μια χρονιά άργησε να έρθει και μόλις ήρθε την έσφαξαν αμέσως χωρίς να πιει νερό. Από τότε δεν ξανακατέβηκε.
Όταν κάηκε το εκκλησάκι, χτίσανε το σημερινό ξωκλήσι, το 1859, στη σημερινή θέση. Την πηγή απ’ όπου έπινε η ελαφίνα το νερό την κάνανε πηγαδάκι και φρόντισαν κατά το χτίσιμο της εκκλησίας να βρεθεί στο εσωτερικό της. Απ’ αυτό το πηγάδι έπαιρναν οι προσκυνητές το αγίασμα και ράντιζαν το σπίτι και το στάβλο για να ‘χουν την ευλογία των Αποστόλων.
Το Σάββατο 25 Ιουνίου 2022, διεξήχθη ο 6ος Λαϊκός Αγώνας Δρόμου «Αντώνης Παπαδημητρίου», που διεξάγεται κατά παράδοση στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του πανηγυριού των Αγίων Αποστόλων.
Τον Οκτώβρη του 2020, αποστείλαμε ένα έγγραφο με βασικά ερωτήματα, προς τον αρμόδιο Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, σχετικά με το Φράγμα του Χαβρία, τα οποία απαντήθηκαν και δημοσιεύω σήμερα.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, Σας γνωστοποιούμε ότι ενόψει της δημοπράτησης του έργου «Φράγμα Χαβρία», υποσκελίστηκε η Μ.Π.Ε. . Θεωρούμε προαπαιτούμενα έργα τα εξής:
1) Την απορρύπανση του Χαβρία από τις πηγές μέχρι τις εκβολές του καθώς δεν διαθέτουν όλα τα όμορα χωριά βιολογικό καθαρισμό των αστικών λυμάτων.
2) Τη δημιουργία μονάδας βιολογικού καθαρισμού ελαιολυμάτων όπου θα μεταφερθούν τα λύματα των μονάδων επεξεργασίας ελιάς που βρίσκονται ανάντι και κατάντι του φράγματος καθώς μέχρι σήμερα τα λύματα αυτά διοχετεύονται στον Χαβρία έμμεσα ή άμεσα.
3) Τον εμπλουτισμό υπόγειων υδροφορέων για να αποφευχθεί η υφαλμύρωση του κάμπου της Ορμύλιας. Δεν έχει προκηρυχθεί ακόμα η μελέτη για τα αρδευτικά κατάντι της λεκάνης του Χαβρία, ενώ παράλληλα γίνεται παράτυπη μεταφορά νερού για άρδευση πολλά χιλιόμετρα μακριά από τα όρια της Ορμύλιας, με συνέπεια να αλλάξει το προβλεπόμενο από τη μελέτη υδάτινο δυναμικό.
Τέλος, αναπάντητο ερώτημα παραμένει η λειτουργία των υφιστάμενων γεωτρήσεων τόσο κατά τη διάρκεια κατασκευής του φράγματος όσο και κατά τη λειτουργία του.
Με εκτίμηση, Για την παράταξη «ΓΕΦΥΡΑ», οι εκπρόσωποι:
Λελεγιάννης Γιάννης, Σύμβουλος Κοινότητας Ορμύλιας και Γέργος Ιωάννης
Την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος του Δημήτρη Σμάγα «Το Ακρόπρωρο» στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Ορμύλιας, η οποία ήταν μία άριστη συνδιοργάνωση του ΝΠ του Δήμου Πολυγύρου «Αριστοτέλης» και του συλλόγου γυναικών Αγίου Νικολάου «Φυλλίς». Συνέχεια ανάγνωσης «Ενθουσίασε «Το Ακρόπρωρο» του Δημήτρη Σμάγα στην Ορμύλια.»→
Στην Ορμύλια στα παλιότερα χρόνια, είχαν κάποια έθιμα για το καλωσόρισμα του νέου έτους. Σήμερα, ορισμένα από αυτά έχουν σταματήσει εντελώς, άλλα έχουν ατονήσει, ενώ κάποια εξακολουθούν να τηρούνται. Δύο από τα έθιμα που συνεχίζουν και σήμερα, είναι τα παρακάτω.
Τα κλικούδια
Παραμονή της πρωτοχρονιάς, οι γυναίκες στην Ορμύλια φτιάχνουν τα κλικούδια. Τα κλικούδια είναι κουλούρια σε σχήμα στρογγυλό, όπως αυτά της φωτογραφίας. Ο τρόπος παρασκευής τους είναι απλός. Συνέχεια ανάγνωσης «Πρωτοχρονιάτικα έθιμα της Ορμύλιας»→
Τα πανηγύρια ήταν τρόπος διασκέδασης στα παλιά χρόνια. Ένα τέτοιο πανηγύρι ήταν και είναι το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (στις 29 Ιουνίου) που ξεχώριζε από τα άλλα.
Η παράδοση λέει πως στην αρχή υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι και δίπλα τους μία πηγή. Σ’ αυτήν την πηγή λέγεται πως κάθε χρόνο , παραμονή της γιορτής, κατέβαινε μία ελαφίνα και έπινε νερό. Κι αφού την άφηναν να ξεκουραστεί, οι χωριανοί την πιάνανε, τη σφάζανε και την κάνανε φαγητό που πρόσφεραν στους προσκυνητές την ημέρα της γιορτής. Μια χρονιά άργησε να έρθει και μόλις ήρθε την έσφαξαν αμέσως χωρίς να πιει νερό. Από τότε δεν ξανακατέβηκε.
Όταν κάηκε το εκκλησάκι, χτίσανε το σημερινό ξωκλήσι, το 1859, στη σημερινή θέση. Την πηγή απ’ όπου έπινε η ελαφίνα το νερό την κάνανε πηγαδάκι και φρόντισαν κατά το χτίσιμο της εκκλησίας να βρεθεί στο εσωτερικό της. Απ’ αυτό το πηγάδι έπαιρναν οι προσκυνητές το αγίασμα και ράντιζαν το σπίτι και το στάβλο για να ‘χουν την ευλογία των Αποστόλων.
ΣΑΜΑΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΜΥΛΙΑ 