Τα πανηγύρια ήταν τρόπος διασκέδασης στα παλιά χρόνια. Ένα τέτοιο πανηγύρι ήταν και είναι το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (στις 29 Ιουνίου) που ξεχώριζε από τα άλλα.

Η παράδοση λέει πως στην αρχή υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι και δίπλα τους μία πηγή. Σ’ αυτήν την πηγή λέγεται πως κάθε χρόνο , παραμονή της γιορτής, κατέβαινε μία ελαφίνα και έπινε νερό. Κι αφού την άφηναν να ξεκουραστεί, οι χωριανοί την πιάνανε, τη σφάζανε και την κάνανε φαγητό που πρόσφεραν στους προσκυνητές την ημέρα της γιορτής. Μια χρονιά άργησε να έρθει και μόλις ήρθε την έσφαξαν αμέσως χωρίς να πιει νερό. Από τότε δεν ξανακατέβηκε.

Όταν κάηκε το εκκλησάκι, χτίσανε το σημερινό ξωκλήσι, το 1859, στη σημερινή θέση. Την πηγή απ’ όπου έπινε η ελαφίνα το νερό την κάνανε πηγαδάκι και φρόντισαν κατά το χτίσιμο της εκκλησίας να βρεθεί στο εσωτερικό της. Απ’ αυτό το πηγάδι έπαιρναν οι προσκυνητές το αγίασμα και ράντιζαν το σπίτι και το στάβλο για να ‘χουν την ευλογία των Αποστόλων.