Τα πανηγύρια ήταν τρόπος διασκέδασης στα παλιά χρόνια. Ένα τέτοιο πανηγύρι ήταν και είναι το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (στις 29 Ιουνίου) που ξεχώριζε από τα άλλα.
Η παράδοση λέει πως στην αρχή υπήρχε ένα μικρό εκκλησάκι και δίπλα τους μία πηγή. Σ’ αυτήν την πηγή λέγεται πως κάθε χρόνο , παραμονή της γιορτής, κατέβαινε μία ελαφίνα και έπινε νερό. Κι αφού την άφηναν να ξεκουραστεί, οι χωριανοί την πιάνανε, τη σφάζανε και την κάνανε φαγητό που πρόσφεραν στους προσκυνητές την ημέρα της γιορτής. Μια χρονιά άργησε να έρθει και μόλις ήρθε την έσφαξαν αμέσως χωρίς να πιει νερό. Από τότε δεν ξανακατέβηκε.
Όταν κάηκε το εκκλησάκι, χτίσανε το σημερινό ξωκλήσι, το 1859, στη σημερινή θέση. Την πηγή απ’ όπου έπινε η ελαφίνα το νερό την κάνανε πηγαδάκι και φρόντισαν κατά το χτίσιμο της εκκλησίας να βρεθεί στο εσωτερικό της. Απ’ αυτό το πηγάδι έπαιρναν οι προσκυνητές το αγίασμα και ράντιζαν το σπίτι και το στάβλο για να ‘χουν την ευλογία των Αποστόλων.
Σ’ αυτό λοιπόν το εκκλησάκι λίγο πριν τα αλώνια και μετά το θέρος, έκλεβαν δύο μέρες οι Ορμυλιώτες για ξεκούραση και χαρά. Κάθε χρόνο 12 Ορμυλιώτες, οι οικονομάδες, φρόντιζαν για την οργάνωση του πανηγυριού. Αυτοί είχαν ορκιστεί την προηγούμενη χρονιά με μετάνοια στους Αγίους. 
Κρατώντας λοιπόν τον όρκο φρόντιζαν να μαζέψουν χρήματα, λάδι απ’ τους κατοίκους κι απ’ τα γύρω χωριά, ακόμη φρόντιζαν να καθαριστεί ο χώρος και να ασπριστεί το εκκλησάκι. Έπρεπε βέβαια και να ετοιμάσουν το φαγητό που θα προσφέρονταν ανήμερα της γιορτής. Μαγείρευαν τραγιά σε δώδεκα καζάνια, όσοι δηλαδή ήταν οι Απόστολοι.
Από τα ξημερώματα ο χώρος άρχιζε να κατακλύζεται από πανηγυριώτες που κατέφθαναν πάνω στα κάρα ή στα γαϊδούρια τους. Έστρωνε ο καθένας το στρωσίδι του κάτω από τα πλατάνια και μετά τη λειτουργία γινόταν η διανομή του φαγητού. Περνούσαν από κάθε παρέα και μοίραζαν κρασί και φαΐ. Ταυτόχρονα άρχιζε το γλέντι με το χορό. Η ορχήστρα προσφερόταν δωρεάν από ντόπιους οργανοπαίκτες που πάντα είχαν τα τυχερά τους αφού ο πρώτος που έσυρε το χορό, έβγαζε και έδινε χρήματα για την τιμή που του κάνανε να παίξουν το αγαπημένο του τραγούδι. Εκτός από το γλέντι γίνονταν και διάφορες εκδηλώσεις όπως αλογοδρομίες. Τα παλικάρια του χωριού καβάλα σε στολισμένα άλογα με στρωσίδια έκαναν αγώνες.
Τα τελευταία χρόνια το πανηγύρι αρχίζει μία βδομάδα νωρίτερα αφού υπάρχει πλήθος εκδηλώσεων, οι οποίες κατά κύριο λόγο είναι χορευτικές παρουσιάσεις και μουσικές βραδιές. Από το 2016 έχει επανέλθει στις παράλληλες εκδηλώσεις, ο Λαϊκός Αγώνας Δρόμου «Αντώνης Παπαδημητρίου» προς τιμή του σπουδαίου αυτού αθλητή που έβγαλε ο τόπος μας.
Ανήμερα της εορτής γίνεται η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και έπειτα ακολουθεί το κουρμπάνι δηλαδή το λαϊκό γλέντι όπου μοιράζεται τραΐ με μανέστρα. 
Δείτε το πρόγραμμα των φετινών (2022) εκδηλώσεων:
Ακολουθεί το τραγούδι που γράφτηκε για το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων, σε στίχους του Χρήστου Λελεγιάννη και σε μουσική του Αντώνη Κωνσταντινίδη. Ερμηνεύει ο Γιάννης Κουλούσιας.
Στίχοι:
Το μύθο τούτο θα σας πω που από μικρός τον ξέρω.
Κείνα τα χρόνια τα παλιά λίγο μετά το θέρο
οι χωριανοί μας έστηναν φτωχά το πανηγύρι
μέσα στα δέντρα τα δασιά πιο κει απ’ το γεφύρι
Λίγο κρασί, λίγο φαΐ, το γλέντι ακολουθούσε
με το κλαρίνο που ‘κλαιγε και σιγοκελαηδούσε.
Σέρνανε λίγοι το χορό κι αυτοί παραπατούσαν
κι οι άλλοι ψευτοπίνανε και λιανοτραγουδούσαν.
Στα ξάφνου ελάφι φάνηκε, πήγε να ξαποστάσει
κι απ’ της πηγής τ’ αγίασμα να πιει να ξεδιψάσει.
Σταμάτησαν τα όργανα, ησύχασε στην άκρη
και το’ πιασε παράπονο και κύλησε ένα δάκρυ.
Έτσι λοιπόν κάθε χρονιά ερχόταν ένα ελάφι
να πιει νερό απ’ την πηγή κι όπως η μοίρα γράφει
να κάτσει εκεί και να γδαρθεί, στη σούβλα να γυρίσει,
να φαν, να πιουν οι χωριανοί και η γιορτή ν’ αρχίσει.
Μα μια φορά τους άργησε, ξεχάστηκε να φτάσει
την ώρα που ‘πρεπε να ‘ρθει κι ο κόσμος είχε βιάση.
Κι όταν στο τέλος φάνηκε , προτού καν ησυχάσει,
το πιάσανε και το ‘σφαξαν, το πλήθος να χορτάσει.
Κι αν το ελάφι χάθηκε για πάντα απ’ τη γιορτή μας,
εμείς κουράγιο το ‘χουμε, καθήκον της ζωής μας,
κάθε χρονιά να στήνουμε κεφάτο πανηγύρι
μέσα στα δέντρα τα δασιά πιο κει απ’ το γεφύρι
Ιούνιος 1995
Στίχοι: Λελεγιάννης Χρήστος
Μουσική: Κωνσταντινίδης Αντώνης
Ερμηνεία: Κουλούσιας Γιάννης
ΣΑΜΑΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΜΥΛΙΑ 
Μια σκέψη σχετικά μέ το “Το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων”